Υπάρχουν πολλές δυσκολίες όταν κανεις καλείται να γράψει σχετικά με το θέμα των χειρουργικών προσπελάσεων. Κατ\' αρχήν το πλήθος των προσπελάσεων που έχουν περιγραφεί δεν είναι δυνατόν να μετρηθεί. Ακόμn και μια φευγαλέα εξέταση τnς βιβλιογραφίας αποκαλύπτει ότι αυτή είναι απέραντη, διακλαδίζεται στις σημαντικές χειρουργικές δημοσιεύσεις αυτού του αιώνα και φθάνει μέχρι τα παλαιότερα ιατρικά άρθρα. Αναγκαστικά, έπρεπε να υπάρξει μια επιλογή και n επιλογή συνεπάγεται αναπόφευκτα τnv παράλειψη.
Δεύτερο, το ζήτημα τnς αποδεδειγμένης αξίας μιας προσπέλασης σπάνια μπορεί να προσδιορισθεί. Όταν οι περισσότερες καθιερωμένες "κλασικές" προσπελάσεις εξετασθούν κριτικά μπορεί να βρεθεί ανάμεσα στις εργασίες ενός άσnμου συγγραφέα μια προnγούμεvn περιγραφή με αξιοσnμείωτn ομοιότnτα. Κατά τον ίδιο τρόπο, είναι σύνηθες να βρει κανείς ένα ακόμα μεγαλύτερο αριθμό μεταγενέστερων περιγραφών με αξιώσεις πρωτοτυπίας, ενώ οι αποκλίσεις τους από τnv κλασική μέθοδο είναι τόσο λεπτές, ώστε να διαφεύγουν από όλες τις αναλύσεις εκτός από τnv πιο λεπτομερή. Εν τούτοις, κατά τn συγγραφή αυτού του βιβλίου αισθάνθηκα ότι παρά ταύτα θα ήταν προσφορά κακής υπηρεσίας να αποκλεισθούν από το κείμενο οι από μακρού καθιερωμένες επώνυμες προσπελάσεις.
Τρίτο, είναι ασυνήθιστο για ένα χειρουργό να κάνει μια προσπέλαση περισσότερο από μια ή δύο φορές χωρίς να προσθέσει λίγες δικές του "πινελιές". Αυτές οι εξωραΐσεις μπορεί επίσης να περάσουν σε μας από τους συνεργάτες και τους δασκάλους μας χωρίς ιδιαίτερα σχόλια, με αποτέλεσμα τηv τάση να κατακρίνουμε κάθε περιγραφή που δεν τις περιλαμβάνει: Απολογούμαι προκαταβολικά για οποιεσδήποτε παραλείψεις τέτοιου χαρακτήρα. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)